Troska o dziecko, jeszcze przed jego narodzeniem, od pierwszej chwili poczęcia jest pierwszym i podstawowym sprawdzianem stosunku człowieka do człowieka
(Nowy Jork, ONZ.2.10.1979 r.)
Bronić życia i umacniać je, czcić je i kochać oto zadanie, które Bóg powierza każdemu człowiekowi
(Evangelium vitae)
Wybór wypowiedzi w czasie pielgrzymek w Polsce:
I życzę, i modlę się o to stale, aby rodzina polska dawała życie, żeby była wierna świętemu prawu życia. Jeśli się naruszy prawo człowieka do życia w tym momencie, w którym poczyna się on jako człowiek pod sercem matki, godzi się pośrednio w cały ład moralny, który służy zabezpieczeniu nienaruszalnych dóbr człowieka. Życie jest pierwszym wśród tych dóbr. Kościół broni prawa do życia nie tylko z uwagi na majestat Stwórcy, który jest tego życia pierwszym Dawcą, ale równocześnie ze względu na podstawowe dobro człowieka.
(Nowy Targ, 8 czerwca 1979r.)
Wiele z tego, co będzie jutro, zależy od zaangażowania się dziś dzisiejszego pokolenia chrześcijan. Waszym posłannictwem jest zabezpieczenie w jutrzejszym świecie obecność takich wartości, jak pełna wolność religijna, poszanowanie osobowego wymiaru rozwoju, ochrona prawa człowieka do życia począwszy od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci, troska o rozwój i umocnienie rodziny.
(Częstochowa, 15 sierpnia 1991r)
Prawo do życia nie jest tylko kwestią światopoglądu, nie jest tylko prawem religijnym, ale jest prawem człowieka. Jest prawem najbardziej podstawowym. Bóg mówi: Nie będziesz zabijał (Wj 20,13 ). Przykazanie to jest fundamentalną zasadą i normą kodeksu moralności, wpisanego w sumienie każdego człowieka.
Miarą cywilizacji miarą uniwersalną, ponadczasową, obejmującą wszystkie kultury jest jej stosunek do życia. Cywilizacja, która odrzuca bezbronnych, zasługuje na miano barbarzyńskiej. Choćby nawet miała wielkie osiągnięcia gospodarcze, techniczne, artystyczne, naukowe. (Kalisz, 4 czerwca 1997r)
Tu, z miejsca, zwracam się do wszystkich ojców i matek mojej Ojczyzny i całego Świata, do wszystkich ludzi bez wyjątku: każdy człowiek poczęty w łonie matki ma prawo dożycia. Życie ludzkie jest święte. Nikt w żadnej sytuacji nie może rościć sobie prawa do bezpośredniego zniszczenia niewinnej istoty ludzkiej. Bóg sam jest Panem życia Człowieka, ukształtowanego na Jego obraz i podobieństwo (por, Rdz. 1,26-28). Życie ludzkie ma charakter święty i nienaruszalny. Bóg chroni życie zdecydowanym wypowiedzeniem na Synaju: Nie będziesz zabijał (Wj 20,13). Dochowajcie wierności temu przykazaniu. Kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia, powiedział: Pragniemy być narodem żywych, a nie umarłych.
(Łowicz,14 czerwca 1999 r.)
Czy jest taka ludzka instancja, czy jest taki parlament, który ma prawo zalegalizować Zabójstwo niewinnej i bezbronnej ludzkiej istoty? Kto ma prawo powiedzieć: Wolno zabijać, nawet; Trzeba zabijać; tam gdzie trzeba najbardziej chronić i pomagać życiu?
Przykazanie Nie zabijaj zawiera w sobie nie tylko nakaz. Ono wzywa nas do określonych podstaw i zachowań pozytywnych. Nie zabijaj, ale raczej chroń życie, chroń zdrowie i szanuj godność ludzką każdego człowieka, niezależnie od jego rasy czy religii, od poziomu inteligencji, stopnia świadomości czy wieku, zdrowia czy choroby.
(Radom 4 czerwca 1991r.)