Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?» On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom». I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu». Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: «Podnieś się na środek!» A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie uratować czy zabić?» Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!» Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.
A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
Mk 2,23 – 3,6
W dzisiejszej Ewangelii czytamy o tym, jak Jezus wziął w obronę swoich uczniów, którzy w dzień szabatu zrywali kłosy, aby zaspokoić głód. On sam w tym dniu również zrobił coś, co nie spodobało się zapatrzonym w przepisy prawa faryzeuszom – uzdrowił cierpiącego człowieka. Przypomniał, że „to szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu”.
Tak jak Żydzi w szabat wspominają wyzwolenie z niewoli egipskiej, tak my w niedzielę świętujemy zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i śmiercią.
My również, tak jak faryzeusze, możemy mieć tendencję do traktowania niedzieli z przesadnym formalizmem. Dzieje się tak, gdy zapominamy, że to niedziela jest dla człowieka, a nie odwrotnie. Co to znaczy, że niedziela jest dla człowieka? To znaczy, że jest dniem, w którym człowiekowi należy się odpoczynek od codziennych obowiązków – wtedy może się wyciszyć, przemyśleć ważne sprawy i spędzić czas z Bogiem. Może przypomnieć sobie o Bożej miłości i wzmocnić Słowem Bożym i Eucharystią na następny tydzień. Świętowanie niedzieli polega też na tym, że człowiek chce się dzielić z innymi tym, co sam otrzymuje od Boga – chce bezinteresownie robić dla nich coś dobrego.
Kasia Z.
