ŚDM-2016

Światowym Dniom Młodzieży towarzyszą dwa Symbole – Krzyż Roku Świętego i ikona Matki Bożej Wybawicielki Ludu Rzymskiego (Salus Populi Romani). W czasie obchodów Światowych Dni Młodzieży są one obecne w miejscu Wydarzeń Centralnych. Natomiast w okresie przygotowań pielgrzymują one po kraju, który organizuje kolejne spotkanie młodych. Nowym pokoleniom młodych ludzi te Symbole wskazują prawdziwy „cel” Światowych Dni Młodzieży: coraz głębsze poznawanie Jezusa w Tajemnicy Odkupienia oraz zawierzenie swego życia opiece Matki Bożej. Dziś Krzyż i ikonę Matki Bożej gościmy w naszej parafii.

Krzyż z Jubileuszu Roku Okupienia

Drewniany krzyż, nazywany dziś „Krzyżem Światowych Dni Młodzieży” został wykonany w 1983 roku z okazji rozpoczęcia Roku Świętego Jubileuszu Odkupienia (25.03.1983 – 22.04.1984). Podczas uroczystości otwarcia Roku Świętego młodzi ludzie wnieśli ten krzyż do bazyliki św. Piotra, gdzie pozostał przez cały czas trwania jubileuszu. Ustawiony przy konfesji św. Piotra towarzyszył kolejnym uroczystościom i grupom pielgrzymów, którzy przybywali do Watykanu. Wśród nich nie zabrakło też młodzieży: przedstawicieli ruchów i wspólnot, którzy wspólnie odpowiedzieli na zaproszenie Ojca Świętego.

To właśnie oni poprosili, by papież przekazał im krzyż po zakończeniu obchodów. Ojciec Święty spełnił ich prośbę i w Niedzielę Zmartwychwstania powierzył im Krzyż Roku Świętego, mówiąc:

„Droga młodzieży, na zakończenie Roku Świętego powierzam wam znak tego Roku Jubileuszowego: Krzyż Chrystusa! Nieście go na cały świat jako znak miłości Pana Jezusa do ludzkości i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest zbawienie i odkupienie.”

św. Jan Paweł II, Rzym, 22 kwietnia 1984

To wydarzenie było nie tylko początkiem wędrówki krzyża po całym świecie, ale też zapowiedzią Światowych Dni Młodzieży: spotkania, podczas którego młodzi ludzie najpierw osobiście doświadczają Tajemnicy Odkupienia, a potem niosą ją w świat swoim rówieśnikom, rodzinom i rodakom. Właśnie dlatego pierwsze Światowe Dni Młodzieży (a do dziś dni młodzieży w wymiarze diecezjalnym) odbywają się w Niedzielę Palmową – na progu Świąt Paschalnych.

Na początku młodzi zabrali krzyż… do siebie – czyli do Centrum San Lorenzo, domu młodzieży założonego przez św. Jana Pawła II w Watykanie. Tam krzyż zamieszkał na stałe i stamtąd – niesiony przez młodych ludzi – wyruszał w kolejne podróże. Najpierw na Dni Katolików do Niemiec (1984), a potem do kolejnych krajów europejskich. Gdy w 1987 roku w Buenos Aires odbył się II Światowy Dzień Młodzieży (a pierwszy poza Włochami), krzyż po raz pierwszy przewieziono poza Europę, dając początek jego pielgrzymce po całym świecie.

Do dziś krzyż był już obecny na wszystkich kontynentach, także w krajach doświadczanych wojnami i konfliktami. Młodzi niosą go zarówno do sanktuariów i miejsc wydarzeń religijnych, jak też tam, gdzie na co dzień potrzeba świadectwa wiary. Przy nim modlono się w miejscu zamachów na World Trade Center w Nowym Jorku i w Rwandzie borykającej się ze skutkami krwawej wojny domowej. Odwiedził siedzibę ONZ, ale też niewielkie szkoły, szpitale i więzienia.

W Niedzielę Palmowej 2014 roku, na Placu Św. Piotra w Rzymie młodzież z Brazylii przekazała młodym Polakom: ten Krzyż i ikonę matki Bożej Salus Populi Romani. Od tej pory rozpoczęła się peregrynacja symboli ŚDM po naszym kraju: w poszczególnych diecezjach i parafiach przygotowując Polskę na Światowe Dni Młodzieży w Krakowie.

Ikona Matki Bożej Salus Populi Romani

Obraz Matki Bożej Salus Populi Romani należy do najbardziej czczonych wizerunków Maryi we Włoszech. Przydomek „Wybawicielka Ludu Rzymskiego” sięga wydarzeń z końca VI wieku, kiedy mieszkańców Rzymu trawiła epidemia dżumy. W roku 590 papież Grzegorz Wielki niósł ten wizerunek Maryi w błagalnej procesji, prosząc o ocalenie miasta. Wówczas ujrzał na niebie anioła, chowającego karzący miecz, a wkrótce potem zaraza ustąpiła.

Dziś słynący łaskami obraz Matki Bożej znajduje się w bazylice Santa Maria Maggiore, dokąd rzymianie pielgrzymują w wielu intencjach. Także zwyczajem papieża Franciszka jest rozpoczynanie i kończenie podróży apostolskich „u Matki Bożej Większej”.

Po raz pierwszy na Światowych Dniach Młodzieży Matka Boża w tym wizerunku pojawiła się w roku 2000, kiedy kopię ikony umieszczono przy papieskim ołtarzu na Tor Vergata.

Trzy lata później, podczas dnia młodzieży w wymiarze diecezjalnym, papież zachęcał młodych by, przez Maryję, jeszcze bardziej zbliżali się do Jezusa. W Orędziu na Światowy Dzień Młodzieży 2003 wyjaśniał:

„Maryja jest wam dana, by pomóc wam wejść w bardziej szczery i osobisty kontakt z Jezusem. Swoim przykładem, Maryja uczy was utkwienia spojrzenia miłości w Nim, który ukochał nas jako pierwszy.”

To podczas tego spotkania papież powierzył młodym kopię ikony, by wraz z krzyżem wędrowała po świecie. W tym geście przekazał też młodzieży swój testament: zawołanie „Totus Tuus”, którego kolejne pokolenia młodzieży uczą się dziś właśnie u stóp Matki Bożej „od Światowych Dni Młodzieży”.

„Wiedzcie jednak, że w trudnych chwilach, których nie brakuje w życiu każdego człowieka, nie jesteśmy sami: tak jak Janowi u stóp Krzyża, tak i wam Jezus daje swoją Matkę, aby pocieszała was swoją czułością”

św. Jan Paweł II, orędzie na Światowy Dzień Młodzieży 2003 roku

„Nieście go na cały świat jako znak miłości Pana Jezusa do ludzkości i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest zbawienie i odkupienie”

Ojciec Święty Jan Paweł II do młodzieży - 22 kwietnia 1984.

Począwszy od Niedzieli Palmowej 2014roku, kiedy na Placu Św. Piotra w Rzymie symbole ŚDM, Krzyż i ikona matki Bożej Salus Populi Romani młodzież z Brazylii przekazała młodym Polakom – rozpoczęła się peregrynacja symboli ŚDM po naszym kraju. Ostatnio, były u nas w roku 2010, z okazji 25-lecia ŚDM i w ciągu dwóch miesięcy odwiedziły wówczas 39 diecezji.

Peregrynacja symboli ŚDM jest jednym z najważniejszych elementów przygotowania kraju - gospodarza do Światowych Dni Młodzieży. Symbole pielgrzymują od diecezji do diecezji, od miasta do miasta; odwiedzają kościoły i więzienia, szkoły i szpitale. Młodzi i starsi na własnych ramionach noszą Krzyż i ikonę po ulicach, adorują je na placach i z wielką czcią całują, niczym relikwie.

W poniedziałek, 14 kwietnia 2014, prosto z Rzymu, symbole przyjechały do Polski. Przywieźli je przedstawiciele młodych z całego kraju, a wśród nich najliczniejsza delegacja z diecezji poznańskiej, która jako pierwsza gościła symbole ŚDM. Po odwiedzeniu diecezji poznańskiej, kaliskiej, włocławskiej, warszawsko-praskiej i siedleckiej, Krzyż i Ikona peregrynują po krajach naszych sąsiadów. Od 29 czerwca 2014 roku odwiedziły kolejno Białoruś, Litwę, Łotwę, Rosję, Ukrainę, Mołdawię, Rumunię, Węgry, Słowację i Czechy.

Do Polski symbole wróciły 14 grudnia 2014 roku i pozostaną już u nas do Światowych Dni Młodzieży. Peregrynacja po diecezjach zakończy się w diecezji krakowskiej. Krzyż i ikona Matki Bożej obecne będą podczas wszystkich wydarzeń centralnych, a następnie powędrują dalej, do innych miejsc, a w końcu trafią do kraju, który gościć będzie kolejne Światowe Dni Młodzieży. I tak – miejmy nadzieję – pozostanie na zawsze.

W tej peregrynacji widzimy obraz Kościoła pielgrzymującego.

Peregrynacja Symboli ŚDM w archidiecezji krakowskiej rozpoczęła się 20 maja 2016 roku w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.

Ojciec Święty Jan Paweł II o znaczeniu Światowych Dni Młodzieży

Ojciec Święty Jan Paweł II odpowiadając na pytania Vittorio Messoriego stwierdził: „Każdy proboszcz w Rzymie wie, że odwiedziny w parafii musi zakończyć spotkaniem Biskupa Rzymu z młodzieżą. I nie tylko w Rzymie, ale także gdziekolwiek Papież się pojawi, wszędzie szuka młodzieży i wszędzie jest przez tę młodzież szukany. Ale właściwie to nie on jest szukany! To jest szukany Chrystus, który wie, ,,co w człowieku się kryje'' (J 2, 25), zwłaszcza w młodym człowieku, i daje na jego pytania prawdziwe odpowiedzi! A jeśli to bywają odpowiedzi wymagające, młodzież wcale od nich nie stroni, owszem, na nie oczekuje.

Geneza Światowych Dni Młodzieży również tym się tłumaczy. Najpierw przy okazji Jubileuszowego Roku Odkupienia, a potem w związku z Międzynarodowym Rokiem Młodzieży, ogłoszonym przez ONZ (1985), młodzi zostali zaproszeni do Rzymu. I to był początek. Nikt nie wymyślił Światowych Dni Młodzieży. Oni sami je stworzyli. Takie Dni, takie spotkania stały się odtąd potrzebą młodzieży na wszystkich miejscach świata. Niejednokrotnie są one dla duszpasterzy, a także dla Biskupów wielkim zaskoczeniem. Przerastają to, czego oni sami oczekiwali.

Światowe Dni Młodzieży stały się wielkim i fascynującym świadectwem, jakie młodzież daje o sobie, stały się potężnym środkiem ewangelizacji. Jest bowiem w młodych ludziach olbrzymi potencjał dobra i twórczych możliwości. Ilekroć znajduję się na spotkaniach z młodymi w jakimkolwiek miejscu świata, czekam przede wszystkim na to, co oni zechcą mi powiedzieć o sobie, o swoim społeczeństwie, o swoim Kościele. I zawsze im to uświadamiam. ,,Nie jest wcale najważniejsze, co ja wam powiem – ważne jest to, co wy mi powiecie. Powiecie niekoniecznie słowami, powiecie waszą obecnością, waszym śpiewem, może nawet waszym tańcem, waszymi inscenizacjami, wreszcie waszym entuzjazmem''.

Potrzeba nam tego młodzieżowego entuzjazmu. Potrzeba nam tej radości życia, którą mają młodzi. W tej radości życia jest coś z tej pierwotnej radości, jaką miał Bóg stwarzając człowieka. Młodzi mają w sobie właśnie tę radość. Jest ona w każdym miejscu ta sama, a równocześnie inna, oryginalna. Potrafią ją po swojemu wypowiedzieć. To wcale nie jest tak, że Papież prowadzi młodych z jednego krańca globu ziemskiego na drugi. To oni go prowadzą. I choć mu przybywa lat, każą mu być młodym, nie pozwalają mu zapomnieć o jego własnym doświadczeniu, o jego własnym odkryciu młodości i jej wielkiego znaczenia dla życia każdego człowieka. Myślę, że to wiele tłumaczy”.

W dniu inauguracji Pontyfikatu, 22 października 1978 roku, już po zakończeniu liturgii, powiedziałem do młodych ludzi na Placu św. Piotra: ,,Wy jesteście nadzieją Kościoła i świata – wy jesteście moją nadzieją''. Te słowa wciąż bywają przypominane.

Młodzi i Kościół... Podsumowując, pragnę powiedzieć, że młodzi szukają Boga, szukają sensu życia, szukają ostatecznych odpowiedzi: ,,co mam czynić, aby osiągnąć Życie wieczne?'' (Łk 10, 25). W tym szukaniu młodzi nie mogą nie spotkać się z Kościołem. I Kościół też nie może nie spotkać się z młodymi. Trzeba tylko, ażeby Kościół miał dogłębne zrozumienie tego, czym jest młodość, jakie jest znaczenie młodości dla każdego człowieka. Trzeba także, ażeby młodzi rozpoznali Kościół, ażeby dostrzegli w nim Chrystusa, który idzie poprzez wieki z każdym pokoleniem, z każdym człowiekiem, idzie jako Przyjaciel. Ważny jest ten dzień w życiu, w którym młody człowiek przekona się, ze to jest jedyny Przyjaciel, który nie zawodzi, na którego można zawsze liczyć
(Przekroczyć próg nadziei, Lublin, 1994, s103 ns).

Ojciec Święty w Liście skierowanym do kard. Eduardo Pironio z okazji seminarium zorganizowanego w dniach 13-16 maja 1996 roku, w Częstochowie, przez Papieską Radę ds. Świeckich, mówił o znaczeniu Światowych Dni Młodzieży: „Przede wszystkim musimy podziękować Bogu za obfite i różnorodne owoce, jakie przynoszą Światowe Dni Młodzieży. Od pierwszego spotkania na placu św. Piotra w Niedzielę Palmową 1986 r. ukształtowała się tradycja, w ramach której w kolejnych odbywają się na zmianę spotkania światowe lub diecezjalne, co jest poniekąd symbolem swoistej dynamiki apostolstwa młodych, które winno się rozwijać w wymiarze lokalnym i powszechnym”
(List Ojca Świętego do kard. E. F. Pironio z okazji seminarium zorganizowanego w dniach 13-16 maja 1996 r. w Częstochowie, za: L’Osservatore Romano, 7-8/1996, s. 4, p. 1).

Celem Światowych Dni Młodzieży jest wspólnotowe wyznanie wiary w Jezusa Chrystusa: „Zasadniczym celem Dni jest skupienie wiary i życia każdego młodego człowieka wokół osoby Jezusa, tak aby On stał się trwałym punktem odniesienia oraz prawdziwym światłem dla każdej inicjatywy i dla wszelkich działań wychowawczych wśród nowych pokoleń. Taki jest «refren» każdego Światowego Dnia. Wszystkie zaś razem Dni Młodzieży obchodzone w minionym dziesięcioleciu jawią się jako nieustanne, naglące wezwanie do budowania życia i wiary na skale, którą jest Chrystus” – dodał Ojciec Święty w tymże Liście.

Światowe Dni Młodzieży są uroczystym potwierdzeniem „tak” Chrystusowi. Są także wyjątkową okazją do odnowienia decyzji opowiadania się za Chrystusem: „W świetle powierzonego nam przez Chrystusa misyjnego zadania widać wyraźnie sens i znaczenie Światowych Dni Młodzieży, organizowanych w Kościele. Uczestnicząc w tych spotkaniach, młodzi pragną potwierdzić i odnowić ich „tak” powiedziane Chrystusowi i Jego Kościołowi, powtarzając za Izajaszem: „Oto ja, poślij mnie!” (Iz 6, 8)”
Orędzie na VII ŚDM, 1992, za: L’Osservatore Romano, 2/1992/ - dodaje Ojciec Święty w Orędziu na VII Światowy Dzień Młodzieży.

Te uroczyste spotkania mają pomóc młodzieży w przyjmowaniu Bożych darów: „Światowy Dzień Młodzieży ma więc przygotować nas wszystkich na przyjęcie daru Bożej miłości, która nas kształtuje i zbawia” Orędzie na II ŚDM, Buenos Aires, 1987, za: L’Osservatore Romano, 11-12/1986.

Spotkania te, przeżywane przez młodzież w duchu wiary pod przewodnictwem Ojca Świętego, są okazją do przemyślenia przez młodych ludzi prawd dotyczących ich miejsca w Kościele i w świecie: „Światowe Dni i Spotkania Młodzieży to opatrznościowe chwile refleksji, które pozwalają młodym zastanowić się nad ich najgłębszymi pragnieniami, umocnić świadomość przynależności do Kościoła, a także wyznawać, z coraz większą radością i odwagą, wspólną wiarę w Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego”
Orędzie na VIII ŚDM, 1993, za: L’Osservatore Romano, 10/1992.

Ojciec Święty Jan Paweł II przyznaje, że te spotkania z młodzieżą są okazją do wielu wzruszeń: „Podczas niezapomnianych spotkań światowych często doznawałem wzruszenia na widok spontanicznej radości i miłości młodych do Boga i do Kościoła. Przynosili oni ze sobą świadectwa o cierpieniu dla Ewangelii, o przeszkodach na pozór nieprzezwyciężonych, a pokonanych z Bożą pomocą; mówili o niepokoju, jakiego doznają wobec świata targanego przez rozpacz, cynizm i konflikty. Po każdym z tych spotkań żywiej odczuwałem potrzebę chwalenia Boga, który objawia młodym tajemnice swojego Królestwa (por. Mt 11, 25)” – wyznaje Ojciec Święty w Liście do Kardynała E. Pironio.
List Ojca Świętego do kard. E. F. Pironio z okazji seminarium zorganizowanego w dniach 13-16 maja 1996 r. w Częstochowie, za: L’Osservatore Romano, 7-8/1996, s. 4, p. 4.
Bp Henryk Tomasi

MODLITWA ŚDM 2016

„Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka”.
Zawierzamy Ci szczególnie ludzi młodych ze wszystkich narodów, ludów i języków.
Prowadź ich bezpiecznie po zawiłych ścieżkach współczesnego świata
i daj im łaskę owocnego przeżycia Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.

Ojcze niebieski, uczyń nas świadkami Twego miłosierdzia.
Naucz nieść wiarę wątpiącym, nadzieję zrezygnowanym,
miłość oziębłym, przebaczenie winnym i radość smutnym.
Niech iskra miłosiernej miłości, którą w nas zapaliłeś,
stanie się ogniem przemieniającym ludzkie serca
i odnawiającym oblicze ziemi.

Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami.
Święty Janie Pawle II, módl się za nami.
Święta siostro Faustyno, módl się za nami.

Galeria zdjęć z Peregrynacji symboli ŚDM, która w naszej parafii odbyła się w niedzielę 17-07-2016 r,