Artykuły RDK

Jak każde życie ludzkie tak i życie małżonków układa się różnie. Raz jest dobrze i chcielibyśmy śpiewać z radości, innym razem wszystko jakby zmówiło się, żeby nas pognębić. Łatwiej znieść takie "doły", kiedy mamy świadomość, że Bóg czuwa nad nami i wszystko co dzieje się jest częścią Bożego planu. Do takiej ufności potrzebna jest wiara. Jeśli zatrzymała się ona na etapie paciorka do Bozi i Aniołka Stróża to trudno będzie zrozumieć, że trudności i kłopoty, to także część Bożego planu.

Ruch Domowy Kościół (RDK) jest małżeńsko rodzinnym ruchem świeckich w Kościele. Łączy w sobie charyzmaty dwóch ruchów: Ruchu Światło Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre Dame (Grupy Matki Bożej), który powstał we Francji w 1938 r. z inicjatywy kilku małżeństw i przy współudziale ks. Henri Caffarela. Dorobek i doświadczenia obu tych ruchów, jak również nauka Soboru Watykańskiego II o małżeństwie i rodzinie, zainspirowały Ks. Franciszka Blachnickiego (1921 - 1987) - twórcę Ruchu Światło-Życie - do pracy z rodzinami i do utworzenia (1973 r.) ruchu wspólnoty rodzinnej, który ostatecznie (1978 r.) nazwał Ruchem Domowy Kościół. W rozwoju Domowego Kościoła ściśle współdziałała z Założycielem S. Jadwiga Skudro, RSCJ.

Założyciel RDK

Urodził się 24 marca 1921 roku w Rybniku na Śląsku w wielodzietnej rodzinie Józefa Blachnickiego i Marii z domu Miller. Do gimnazjum uczęszczał w Tarnowskich Górach; był bardzo aktywny w harcerstwie. W 1938 roku zdał maturę; we wrześniu podjął służbę wojskową. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku, aż do kapitulacji. W październiku w Tarnowskich Górach rozpoczął działalność konspiracyjną. W marcu 1940 roku musiał uciekać przed gestapo. Ujęty w Zawichoście i aresztowany, po kilku tygodniach przesłuchań został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Przebywał tam, z numerem 1201, przez 14 miesięcy, z tego przez 9 miesięcy w karnej kompanii, w bloku 13 oraz przez prawie miesiąc w bunkrze. We wrześniu 1941 roku przewieziony z Oświęcimia do więzienia śledczego w Zabrzu, potem w Katowicach. W marcu 1942 roku został skazany na karę śmierci przez ścięcie za działalność konspiracyjną przeciw hitlerowskiej Rzeszy.

ROZDZIAŁ I
Postanowienia ogólne

1. Niniejszy dokument ustala zasady działania Domowego Kościoła [1] - gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie - określanego dalej skrótem DK.
2. DK jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. DK łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame (END), tworząc właściwą dla siebie drogę, zwaną charyzmatem DK.
3. Założycielem DK jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921-1987). W rozwoju DK ściśle współpracowała z Założycielem siostra Jadwiga Skudro RSCJ. Duchową kolebką DK jest Krościenko n/D, gdzie w 1973 r. odbyły się pierwsze oazy rodzin.
4. Znakiem DK są dwa greckie słowa: "FOS" (światło) i "ZOE" (życie), wpisane w kształt krzyża, wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. DK używa również znaku END - ikony Świętej Rodziny.
5. Świętem patronalnym DK jest Niedziela Świętej Rodziny.
6. Pismem formacyjnym DK jest "Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych", wydawany od 1975 roku, którego pierwszym redaktorem był Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki.
7. Pary odpowiedzialne DK, będące diakonią Domowego Kościoła, na wszystkich stopniach struktury organizacyjnej wchodzą w skład diakonii Ruchu Światło- Życie.
8. DK jest otwarty na współpracę z innymi ruchami posoborowej odnowy w Kościele.