Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: ≪Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?≫. A oni odpowiedzieli: ≪Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków≫.
Jezus zapytał ich: ≪A wy za kogo Mnie uważacie?≫. Odpowiedział Szymon Piotr: ≪Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego≫.
Na to Jezus mu rzekł: ≪Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej Opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie≫.
Mt 16, 13-19
Jezus stawia przed uczniami pytanie „Za kogo Mnie uważacie?”. Pewnie nie bez znaczenia zestawia je z wcześniejszym zapytaniem o to, za kogo uważają Go ludzie. Wydaje się, jakby szukał zapewnienia, że jest dla uczniów Kimś więcej niż dla innych. Wyznanie wiary w Jezusa Mesjasza przez Szymona Piotra sprawiło, że Jezus uczynił go Opoką, Skałą, na której rozpoczął budowę swojego Kościoła.
Można się tylko domyślać, czy inni uczniowie nie mieli dosyć odwagi, by wyznać wiarę podobnie jak Piotr, czy też tej wiary im po prostu brakowało. Nie ulega wątpliwości, że Piotr już wcześniej, słysząc wezwanie Jezusa do pójścia za Nim i na nie odpowiadając, przyjął łaskę wiary i otworzył się na działanie Boga w swoim życiu. Sam Jezus wskazuje, że to Bóg Ojciec pozwolił Piotrowi poznać w Nim Syna Bożego.
Znamy późniejsze słabości Piotra, dlatego ta Ewangelia daje nadzieję, że bez względu na to jaka jest moja przeszłość i pomimo błędów, które jeszcze popełnię, nadaję się do tego, by być częścią zbudowanego na wierze Piotra Kościoła. Nawet uważając się już za ucznia Jezusa warto też czasem usłyszeć i spróbować odpowiedzieć na skierowane przez Niego pytanie „Za kogo Mnie uważacie?”.
Ola M.
