Jezus powiedział do swoich uczniów: «W owe dni, po wielkim ucisku słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte.
Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba.
A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach.
Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec».
Mk 13, 24-32
Dzisiejsza Ewangelia zapowiada Sąd Ostateczny. Jezus mówi jasno: „o dniu owym lub godzinie nikt nie wie”. Tymi słowami zachęca nas do czujności, abyśmy byli przygotowani na ostatnie Jego przyjście. Na co dzień nieczęsto myślimy o śmierci, czy o Sądzie Ostatecznym. Teraz będzie nas do tego mobilizować Liturgia Słowa ostatnich dni roku liturgicznego oraz Adwentu.
Jezus zwraca uwagę na wartość Jego słów mówiąc, że będą one trwać zawsze – nawet wtedy, gdy już wszystko przeminie. Przypomina nam zatem, jak istotne jest rozważanie Słowa Bożego oraz kierowanie się nim w codziennym życiu.
Jezus namawia nas również, abyśmy uczyli się rozpoznawać sygnały, które dostajemy od Boga. Umiejętność rozumienia Bożych znaków porównuje tutaj do umiejętności rozpoznawania zbliżających się pór roku na podstawie tego, co dzieje się w przyrodzie – a zatem pokazuje, że nie musi to być bardzo trudne. Jeśli będziemy starać się odnajdywać sygnały pochodzące od Boga, nasze życie będzie Nim przeniknięte każdego dnia. Będziemy w stanie przygotować się na spotkanie z Nim w wieczności – na czas, kiedy „pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba”.
Kasia Z.
