Prowadzący nabożeństwo zauważył, iż panuje tutaj klimat rozmodlenia – co napawa radością i ufnością we wstawiennictwo Maryi. Istotnie od kilku lat przybywa do kaplicy na nabożeństwo fatimskie grupa wiernych odznaczających się szczególną czcią do Matki Najświętszej. Niejednokrotnie są to osoby mające do pokonania spory dystans. Niewątpliwie to wytrwałe pielgrzymowanie łączy się z intencją powierzaną Matce Zbawiciela, w którą włączają także swój trud.
Nabożeństwa fatimskie są dla wiernych osiedla znajdującego się w sąsiedztwie kaplicy wielkim wyróżnieniem gdyż Maryja wychodzi ze świątyni i pragnie przypatrzeć się z bliska jak się jej dzieciom powodzi: czego im brakuje, jak zaradzić ich potrzebom. Pewno też spogląda w stronę poszczególnych rodzin i swoim pełnym miłości spojrzeniem zaprasza „pójdźcie do mnie dziadki moje”.
Chcemy w dalszym ciągu odpowiadać na prośbę Matki Najświętszej i gromadzić się na wspólną modlitwę i rozważanie orędzia fatimskiego. Tak jak Maryja objawiała się przez kolejne sześć miesięcy, od maja do października, każdego 13 dnia miesiąca tak i my będziemy się, jak ufamy coraz liczniej gromadzić. W czasie tych nabożeństw będziemy dziękować za wszelkie łaski jakie spłynęły na nas za przyczyną Bogurodzicy, także za szczęśliwy przebieg prac budowlanych; mogliśmy po raz pierwszy zobaczyć wierzę kościoła w całej okazałości. Pragniemy także wytrwale modlić się w intencji Ojca św., o pokój na świecie, o ducha pokuty i wzajemnego przebaczenia, oraz o dalsze Boże błogosławieństwo w budowie kościoła pw. Matki Bożej Fatimskiej, a także za wszystkich ofiarodawców, którzy nas w tym dziele wspierają.
<i>"Najświętsza Różańcowa Pani, zadośćuczynić Tobie chcę.
Za każdy grzech, co ciężko rani Niepokalane Serce Twe”.</i>
